دیالیز فرآیندی است که به جایگزینی عملکرد کلیه‌های آسیب‌دیده یا از کار افتاده کمک می‌کند. زمانی که کلیه‌ها به درستی کار نکنند، نمی‌توانند مواد زائد و مایعات اضافی را از خون فیلتر کنند. این امر می‌تواند منجر به تجمع سموم و عدم تعادل مایعات در بدن شود که می‌تواند خطرناک باشد.
دیالیز چیست؟
دیالیز با انجام دو کار اصلی به حفظ تعادل بدن کمک می‌کند:
1. دفع مواد زائد: خون از طریق یک لوله نازک به نام کاتتر به دستگاه دیالیز منتقل می‌شود. در دستگاه، خون از یک غشای نیمه تراوا به نام صافی عبور می‌کند. صافی مولکول‌های کوچک مانند اوره، کراتینین و سایر مواد زائد را از خون عبور می‌دهد، اما مولکول‌های بزرگتر مانند سلول‌های خونی و پروتئین‌ها را نگه می‌دارد.
2. تنظیم مایعات: در دیالیز، مایعات اضافی نیز از خون زده می‌شود. این امر به کاهش ورم و فشار خون کمک می‌کند.
دو نوع اصلی دیالیز وجود دارد:
1. همودیالیز: در این روش، دیالیز در خارج از بدن با استفاده از یک دستگاه انجام می‌شود. همودیالیز معمولاً به صورت سرپایی و چند بار در هفته انجام می‌شود.
2. دیالیز صفاقی: در این روش، دیالیز در داخل بدن با استفاده از صفاق (پوشش داخلی شکم) انجام می‌شود. برای انجام دیالیز صفاقی، ابتدا باید یک کاتتر از طریق جراحی در شکم شما کاشته شود. سپس می‌توانید با تزریق مایع دیالیز به داخل حفره شکمی خود و تخلیه آن چند ساعت بعد، دیالیز را در خانه انجام دهید.
نوع دیالیزی که برای شما مناسب است به عوامل مختلفی از جمله سلامتی کلی شما، ترجیحات و سبک زندگی شما بستگی دارد.
دیالیز می‌تواند یک فرآیند نجات‌دهنده باشد، اما همچنین می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. اگر به دیالیز نیاز دارید، با تیم مراقبت‌های بهداشتی خود در مورد نحوه مدیریت عوارض جانبی و حفظ کیفیت زندگی خود صحبت کنید.
